April
De maand april staat voor de deur. April, voor jou misschien gewoon één van de twaalf maanden van het jaar. Voor mij is April niet zomaar een van de twaalf maanden. Sinds 2013 is het een maand met een emotioneel gekarteld randje. April, een maand die mij met weemoed laat terugdenken aan een overleden collega die mijn hart vonkte om voor een groter publiek lesmateriaal te ontwerpen.
Hoe het begon
Op een druilige herfstdag in 2012 stap ik een leslokaal binnen, waar mijn collega achter zijn bureau nog iets zit te typen. Zijn gladgeschoren hoofd en zijn donkere bril geven hem een speciale look. Het is een collega waar ik enorm tegen op kijk. Hij heeft al een aantal goedlopende MBO horeca managementboeken op zijn naam staan en zijn persoonlijkheid is doortastend en scherp. Zodra hij mij in het portier ziet staan staat hij op en zegt uit het niets: “Loes wat denk je ervan om mijn boeken mee te vernieuwen?” Onderwijs schrijven en ontwikkelen deed ik intern al voor mijn opleiding. Zonder maar een moment na te denken zeg ik WOW, heel graag.
Ik keek uit naar het proces van ontwerpen en schrijven. Toch verliep het proces op vele vlakken dramatisch. Wat we samen vol enthousiasme begonnen eindigde al snel in een mega pak met papier opgeborgen op de bovenste plank van mijn boekenkast. Verschillende meningen en visies omtrent het boek en de bijbehorende te ontwikkelen materialen zorgde ervoor dat het proces in 2013 abrupt werd beëindigd. We zaten tegenover elkaar in een klein kantoortje toen we elkaar recht in de ogen aankeken en tot het besluit kwamen dat we niet op één lijn zaten. Zwaar teleurgesteld bleef ik achter want dat boek was in mijn hoofd al klaar. Amper twee weken nadat we de stekker
uit ons project hadden getrokken overleed plotseling mijn dierbare collega bij een wielrenongeluk. Ik had hem niet meer gesproken. Dat doet mij tot op de dag van vandaag zeer. Het proces wat ik met zoveel enthousiasme was gestart werd overschaduwd door allerlei negatieve gedachten.
2015
Nieuwe eisen en een nieuw kwalificatiedossier zorgden dat we onze lesmaterialen moesten heroverwegen. Het begon weer te kriebelen en dat had ik al die tijd niet meer gehad. Ik sprong met veel enthousiasme op en sprak uit dat ik het ontwerp uit 2012 dan daadwerkelijk ging oppakken en zou afronden. Ik heb heel veel manieren bekeken hoe ik het boek en bijbehorende spullen daadwerkelijk kon gaan aanbieden. Mogelijkheden van zelf uitgeven tot aan een uitgever bestudeerde ik en vergeleek ik met elkaar. Bedragen boven de 10.000 waren namelijk heel normaal. Daar hoef je niet goed voor te kunnen rekenen dat je dan heel veel boeken moet gaan verkopen. Dat was niet mijn doel. Mijn doel was en is nog steeds een overzichtelijk up-to-date visueel aantrekkelijk boek te creëren dat aansluit bij de praktijk en belevingswereld van leerlingen. Mijn overleden collega had in 2013 moeite met de visualisaties waar ik mee aankwam. Vaak had ik hem gevisualiseerd. Nu ben ik er blij mee want zo komt hij toch terug in de boeken.
Tijdens mijn zoektocht hoe en wie de boeken ging uitgeven merkte ik echt de macht van de grootte, want als eenling voor maatwerk is het knap lastig en uitdagend. Kostentechnisch heb ik overwogen om te kiezen voor een uitgeverij die voor en door de docent als uitgangspunt heeft. Zo kwam ik met uitgeverij de Dienst in contact. De directeur stond voor mijn ideeën open. Sinds 2016 zijn er twee boeken via de uitgeverij voor scholen te koop.
April, een maand waarin ik terugdenk aan die collega die mijn hart vonkte om lesmaterialen voor een groter publiek te gaan maken. Dankjewel fijne collega.