De vraag die niemand stelt

"Ik wil graag eigenlijk iedereen laten weten. Ik ga ooit dood.
Ooit bestaat ik niet meer, geen adem, geen stem, geen aanwezigheid, alleen stilte, ijskoud, definitief.

Straks ben ik niet meer dan een herinnering waar jij per ongeluk misschien over struikelt als mijn LinkedIn feed of YouTube video daar een herinnering toont van toen ik er nog was.

Misschien klinkt dat heftig, doodgaan is heftig, zeker als het nog niet zover is, vooral als je beseft dat de dood bij het leven hoort.

De dood komt meestal zonder waarschuwing zonder plan zonder rechtvaardigheid. Wellicht raakt het je misschien ook niet, misschien heb je net iemand verloren. Misschien draag je elke dag zorg voor iemand die langzaam verdwijnt.

Misschien ben je zelf wel ziek of misschien voel je gewoon even niets omdat je vol zit, moe bent, murw, gebeukt door alles wat de dag al van je vraagt.

Maar deze woorden ik ga dood, deze woorden zorgen voor jouw meest eigen eerlijke verhaal. Ook jouw verhaal, jouw toekomst, ook voor iedereen die je lief is."

Alleen we leven nog en dan is de vraag hoe gaan wij om met tijd, geld en aandacht in ons leven? In eerste instantie voor onszelf, maar ook voor mensen om ons heen.

Ons kostbaarste bezit is tijd, geld en aandacht en het lijkt wel of we door de ratrace van de dagelijkse dingen er niet bij stilstaan of dat wat we NU doen echt is wat we willen als we wisten dat we er morgen niet meer zouden zijn.

Want degenen die geld hebben, die zijn op zoek naar tijd en aandacht. Degenen die tijd en aandacht hebben dromen van geld, van huizen in het buitenland, van financiële vrijheid. Of misschien is geld geen issue en zoek je naar aan wie ga ik mijn aandacht geven. Hoe wil ik zinvol bijdragen?

Het eerlijke verhaal dat is wat ik graag wil weten. Doe jij de dingen waar je echt van droomt?

Bovenstaande is een reminder voor jou, een belangrijke vraag om eens door je gedachten te laten gaan. Zou je doen wat je nu doet als je wist dat je niet lang te leven had?

Pssst, daarna mag je inderdaad weer denken aan de hypotheek die betaald moet worden

Liefs Loes van Gemert